ความสงสัยที่ไร้คำตอบ

ไม่เห็นจะเข้าใจ....
พวกคุณคิดอะไรกัน...
ทำไมต้องทำให้ชีวิตมันยุ่งยาก...
แค่จริงใจให้กันทำเป็นไหม....
หลอกลวงกันสนุกรึเปล่า...

ไม่เห็นจะเข้าใจ...
ความรักคืออะไร...
ตามหาไขว้คว้ากันเพื่ออะไร...
ในเมื่อได้มาแล้ว...
ต่างก็เจ็บปวด....

ไม่เห็นจะเข้าใจ...
วิ่งตามหาความรักกันทำไม...
ไม่รู้กันหรือไง...
ยิ่งวิ่งยิ่งห่างไกล...
อยู่เฉยๆไว้....
เดี๋ยวมันก็มาเอง...

ไม่เห็นจะเข้าใจ....
มนุษย์จะทรมานตัวเองไปทำไม...
ก็แค่บอกสิ่งที่ต้องการมันยากใช่ไหม...
ทำไมต้องเสแสร้งแกล้งทำตลอดเวลา...

ไม่เห็นจะเข้าใจ....
ทำไมไม่พอใจในสิ่งที่ตนมี....
ไม่รู้กันหรือยังไง....
ว่าชีวิตมันสั้นแค่ไหน...
แล้วจะดันทุรังเพื่ออะไร...
เพื่อให้ได้มาในสิ่งใด...
ข้าวของที่แม้ตายก็เอาไม่ได้หนะหรือ...

ไม่เห็นจะเข้าใจ...
ไม่รู้รึยังไง....
ว่ามีคนเป็นห่วงเป็นใย...
แล้วจะเศร้ากันไปทำไม....
มองข้ามใครไปหรือเปล่า....

ไม่เห็นจะเข้าใจ....
จะเก็บเรื่องราวไม่สบายใจไว้กับตัวทำไม....
ในเมื่อมีคนอยากจะช่วยแบกรับ....
หรือว่าไม่ไว้ใจ...
เพราะยังเป็นคนที่ดีไม่พอใช่ไหม....
จึงไม่ไว้ใจจะบอกกัน...

เพราะยังคงเป็นคนที่ดีไม่พอ...
เพราะยังคงไม่ดีพอที่ใครจะรัก...
และ..เพราะยังคงไม่ดีพอที่จะรักใคร...


บางคนเลือกที่จะหนีเพราะกลัวความจริง..
บางคนเลือกที่จะหนีเพราะกลัวความผิด...
บางคนเลือกที่จะหนีเพราะกลัวความรัก...
บางคนเลือกที่จะหนีเพราะกลัวความเจ็บปวด...
แต่บางคนเลือกที่จะหนี...เพื่อคนอีกคนนึง....

คิดกันดูสักนิด...
เรื่องนี้อาจจะดูไร้สาระ....
มันก็แค่คำถาม...
ที่ไร้ซึ่งคำตอบ...
แต่ละคน...
ย่อมมีเหตุและผล...
เป็นของตนเอง....
สุดท้ายแล้ว.....
เหลี่ยมมุมมากมาย...ก็ไม่อาจจะหาคำตอบได้....
ว่าเหลี่ยมใด...คือ...คำตอบหนึ่งเดียวที่ถูกต้อง...
เพราะคำตอบที่แท้จริง....มันไม่เคยมีมาตั้งแต่ต้นแล้ว....