ดีค่ะ
วันนี้ชีวิตวนอยู่กับการกิน
ใช่ก้อชีวิตเราต้องกินเพื่ออยู่
วันนี้คุยกับพี่กาต่ายในเอ็ม
จินถามพี่กาต่ายว่าคิดถึงจินรึเปล่า
แต่คำตอบที่ได้ก้อรู้ว่าพูดเล่น (มั่ง)
มันก้อเกิดความรู้สึกบ้างอย่าง
พี่เค้าบอกว่าคิดถึงก้อด้าย
คำว่าก้อด้าย เรไม่ต้องการอ่ะ
ความรู้สึกมันบอกแบบนี้
คำว่าก้อด้ายมันเหมือนกับเราบังคับให้พูด
ถ้าจะพูดแบบนั้นพูดว่าไม่คิดถึงไปเลยยังดีกว่า
เราก้อรู้ว่า พี่เค้าไม่ได้ตั้งใจหรอก (มั่ง)
เราไม่ได้โกด
แต่เรางี่เง่าไป
มันรู้สึกน้อยใจอ่ะ
จินรู้นะ
ถึงชอบพี่กาต่ายแค่ไหน
แต่ผลที่ได้กลับมามันคนละอย่างกาน
มันบังคับกานไม่ได้เรารู้ดี
ต่อไปนี้จินจะไม่ถามอะไรไร้สาระแบบนี้อีก
คนตอบจะได้ไม่รำบากใจที่จะตอบ
ที่ทำได้ตอนนี้ต้องเผื่อใจอันนี้รู้ดี
แต่มันทำไม่ได้หรอก
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกาน
กับไอ้เรื่องแค่นี้
ทำไมต้องรู้สึกแบบนี้ด้วย
น้อยใจหรอ เสียใจหรอ
ทำตัวงี่เง่าอีกแล้ว
เบื่อตัวเอง
อยากเข้มแข็งมากกว่านี้
ชีวิตนี้
ร่าเริงสิ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คิดมากไปทำไม
คำพูดพวกนี้บอกกับตัวเองทุกวัน
จินไม่ได้โกดพี่กาต่ายเลยนะ
จินแค่โกดตัวเอง
ว่าทำไมต้องถามให้ตัวเองเจ็บด้วย
จินขอโทดนะที่วันนี้ทำตัวงี่เง่า
ที่ต้องออฟไลน์ออกมา
ไม่ใช่ว่าโกด หรือ อะไรทั้งสิน
เปนเพราะพ่อจินบอกให้เลิก
ขอโทดจิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อย่าคิดมากนะ
คุนพี่กาต่ายกินคน ^^
สรุป
จินคิดถึงพี่กาต่ายนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น