วันเสาร์ที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2551

ไปติวกะพี่กาต่าย









เช้านี้ตื่นสายได้ดีจายมากๆๆๆๆๆๆๆ >< แต่แล้วความดีจัยแบบนี้ก้อสิ้นสุดลง ทำไมนะหรอ ก้อเพราะว่าวันนี้นัดกับพี่กาต่ายไปติวอังกฤษไง +5555 ถ้าไปเที่ยวกับพี่กาต่ายยังดีกว่าอ่ะ นี้ต้องมานั่งติวอังกฤษ พี่เค้าต้องมองว่าเราโง่แน่ๆๆๆเลย (เปล่าหรอกเราแค่ฉลาด....แต่ฉลาดน้อยไปนิดส์) งะ สายแล้วโว้ยยยยยยยย ไปเรียนไม่ทันโดนอาจารย์เทศน์ยาวแน่เลย เข้าเรียน 10 โมง แล้วยังไปสายอีก ทำไมเปนคนแบบนี้เนี้ย ไม่มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่เลยเรา - -“ (ว่าตัวเองก้อเปนแหะ....เพื่อความดูดี) และแล้วเราก้อมาถึงโรงเรียนจนได้แต่ไม่สาย วะฮ่าๆๆๆๆๆ เลยไม่โดนว่า โชคดีไป เรียนวิชาแรกเสร็จ มาถึงวิชาสุดท้ายแล้วดีจัยๆๆๆๆๆๆ กลับบ้านแล้ว วะฮ่าๆๆๆๆ แต่แล้วฝานก้อสลาย เพราะพี่กาต่ายดันโทรมาแทบยังพาความอับอายมาด้วย ก้อดันลืมปิดเสียงโทรศัพท์ เสียงก้อเลยดังลั่น เสียงโทรเข้าที่แสนจะห่วย ชนบท บ้านนอกสุดๆๆๆๆๆ -*-


(คายตั้งว่ะ) ดีนะที่อาจารย์ไม่สนใจ เลยรอดตัวไป -o- พอเลิกเรียนปั๊บ ก้อวิ่งออกจากห้องเลย เพราะถ้าไปสายจะเสียน่าหมด รอรถที่ป้ายรถเมล์นานมาก อุสาโดนอังคารสุขสันต์มาหาเลยนะเนี้ย อังคารหน้าเลยต้องเข้าคนเดียวเลย T-T หน้าสงสารจังเลยนู๋จินผู้แสนน่ารัก นั่งรถเมล์ฟรีไปล่ะกานประหยัดตังดี งบยิ่งน้อยๆๆๆอยู่ อากาศก้อร้อนรถก้อติด โอ๊ย!!!! คนสวยอยากตาย กว่าจะถึงอนุสาวรีย์ดำกานพอดี หมดสวยหมด และแล้วไม่นานนักก้อมาถึงอนุสาวรีย์ จากนั้นเราก้อรีบวิ่งจากป้ายรถเมล์ ไปถึง สถานีรถไฟฟ้า BTS (คนละแวกนั้นคงคิดว่าน้องบ้าแน่ๆๆๆๆเลย - -) และแล้วเราก้อได้ขึ้นรถไฟฟ้า นั่งไปก้อจะหลับ ง่วงมาก อุสาห์ไม่หลับในชั่วโมงนะเนี้ยวันนี้ (เด็กดีเจ้าค่ะ > <) ถึงซะทีสยาม พี่กาต่ายบอกว่าให้เข้าไปข้างในพารากอน ตอนแรกที่ได้ยินและสมองสั่งให้ประมวลผลออกมานั้น หน้าจินเปนแบบเนี้ยอ่ะ --à > < -à -O- à ToT น่าสงสารที่สุด


(ไม่อยากจะบอกว่าครั้งนี้อ่ะเปนครั้งแรกที่เข้าไปเหยียบพื้นพารากอน ตื่นเต้นๆๆๆๆ) ในที่สุดก้อต้องเข้าไป โห!!!!!!! (ตกจาย) ทำไมคนน่าตาดีมันมาหลบอยู่ที่นี้หมดใช่ไหมอ่ะ ผู้หญิงน่ารักๆๆๆทั้งนั้นเลย อิจฉาอ่ะ มองแบบนี้ เค้าฟ้า เราตกเหวเลยอ่ะ -*- ไม่ได้เราต้องมีความมั่นใจ มีความมั่นใจมีชัยไปกว่าครึ่ง ถึงเราจะสวยไม่ได้เท่าเค้าก้อเหอะ - - งะเห็นแล้วพี่กาต่าย จากนั้นจินและพี่กาต่ายก้อพากันไปหาไรกิน (จินอยากกินก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอยโรงเรียนมากกว่าที่นี้มันหรูไปอ่ะ กินไม่ลง) และแล้วหลังจากเดินวนแถวนั้นได้ไม่นานนัก พี่กาต่ายก้อพาเข้าร้านที่จินคิดว่าชาตินี้จินไม่คิดจาเข้าเลย นั้นก้อคือ ร้านฟูจิ อาหารญี่ปุ่นที่แสนจะไฮโซ -*- แค่ก้าวขาแรกเข้าไปก้อรู้เลยว่าจินไม่มีตังจ่ายแน่ๆๆๆๆ T-T คิดในใจอยู่เสมอว่า ตูต้องล้างจานแน่ๆๆๆแล้วล่ะ พอพี่กาต่ายสั่งอาหารเท่านั้นอ่ะ ไม่รู้ว่าต่อมอารัยมันกำเริม รับประทานไม่ลงเจ้าค่ะ เกิดอาการไม่อยากกิน แต่ก้อกินเพราะพี่กาต่ายจะได้ไม่เสียจัย ก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอยอาร่อยกว่าเยอะเลย ก่อนจะกินเราก้อได้การบ้านมาเรียบร้อย โหดจิงๆๆๆเลยคุนกาต่าย T-T กินเสดเราก้อไปเดินเล่นกัน ดูนู้นดูนี้ไปเรื่อยๆๆๆๆไร้สาระไปเรื่อยเปื่อย ส่วนมากจะดูอะไรที่เปนกาต่ายมากที่สุด (แล้วมันติวตรงไหนวะเนี้ย) แล้วจากนั้นก้อมาเล่นเกมจับผิดต่อ สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกก จากนั้นเดินเล่นอีกสักพัก แล้วก้อออกมาถ่ายรูปข้างนอก ตรงลานน้ำพุ ถ่ายรูปเสร็จ เราก้อกลับบ้าน โดยมาแยกกันที่ BTS งะ ดีนะที่กลับบ้านทันอ่ะ ไม่โดนแม่บ่นด้วย อยากไปเที่ยวอีกอ่ะ วันนี้สนุกมากเลย คงเปนเพราะว่าพี่กาต่ายชอบกาต่ายเหมือนจินมั่ง เลยสนุก คอเดียวกานก้องี้แหละ วะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ กลับบ้านมาก้อออนเอ็มทิ้งไว้ รอพี่กาต่าย จากนั้นก้อทำงานบ้าน แล้วก้อมาคุยเอ็มกับพี่กาต่าย สักพัก จากนั้นก้ออาบน้ำ นอน (เออลืมบอกจินเอากาต่ายน้อยที่แลกกับพี่กาต่าย ห้อยไว้ที่กาเป๋าด้วแหละ)




สุดท้ายนี้ อยากจะตะโกนดังๆๆๆๆว่า วันนี้สนุกที่สุดเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย รักพ่อรักแม่(ขี้บ่น) รักน้องกาต่ายน้อยทุกตัว รักน้องรักที่สุด รักและคิดถึงน้องขาวน้องดำที่สุด รักน้องกาแฟด้วย ขอให้สุขีๆๆๆๆนะ รักเพื่อนๆๆๆๆๆๆกลุ่ม JeawJawClubทุกคน รักเพื่อนๆๆๆๆชาวSCCรุ่น 23 สาขาคอม ห้อง 10 – 11 -12 ทุกคน สุดท้ายจิงๆๆๆๆ รักพี่กาต่ายมากมาย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น